29 May 2013

'Zwakte van de Onderdrukker': Gelekte documenten leggen psychologische trauma's bloot waarmee Chinese gewapende politie in Tibet geconfronteerd wordt

De Tibetan Center for Human Rights and Democracy heeft een kopie van een handleiding in de Chinese taal in haar bezit gekregen, met de titel “Handleiding voor Psychiatrische Welzijn bij het Handhaven van Stabiliteit”.

De handleidng is uitgegeven door de Sichuan Provinciale Politieke Afdeling van de People’s Armed Police Force (PAPF), de Gewapende Volkspolitie. De handleiding werd verspreid onder verschillende contingenten, detachementen en eskadrons, die gestationeerd zijn op provincie, prefectuur, en gemeente niveau in Sichuan. De handleiding bevat onderwerpen die tijdens een door de Sichuan Provinciale Gewapende Volkspolitie gehouden videoconferentie ter sprake kwamen en behandelt onderwerpen met betrekking tot de psychologische en morele kwesties, die voortvloeien uit de ‘werkzaamheden ter behoud van stabiliteit’ in Tibetaanse gebieden. Hoewel de handleiding is opgesteld vóór de aanstelling Xi Jinping’s eerder dit jaar, is er geen enkele indicatie dat hij de beleidmaatregelen van zijn voorganger met betrekking tot Tibet zal veranderen.

Experts van afdelingen van ziekenhuizen voor psychiatrische gezondheid van de gewapende politie en andere relevante organen stelden gezamenlijk de 29 vragen en antwoorden op over hoe om te gaan met de gewelddadige aard van het werk van de PAPF in de Tibetaanse gebieden van de provincie Sichuan. De 29 vragen en antwoorden focussen “op het bieden van begeleiding aan een aantal PAP officieren in het effectief omgaan met de gemeenschappelijke psychologische trauma’s” veroorzaakt door de verschrikkingen van hun werk in Tibet, en voor verdere verbetering van de kwaliteit en de capaciteit van werkzaamheden ter behoud van stabiliteit in de Tibetaanse gebieden, met name voor PAPF officieren en andere strijdkrachten, die grondige educatieve en levensbeschouwelijke begeleiding benodigen bij hun werk.”

De handleiding is bewerkt en goedgekeurd door Fu Wan Xuan, de directeur van de Sichuan Politieke Afdeling van PAPF en zijn plaatsvervanger, Chen Li Xue, na te zijn opgesteld door Wang Jun Xiang, Cheng Jian Wei, Xie Lei, Wang Bin, en Zhang Wen Chun, alle psychisch deskundigen werkzaam in militaire ziekenhuizen.

In bredere zin onthult de handleiding op schrille wijze de valsheid van de claim van de Chinese regering dat de Chinese overheersing Tibet heeft ‘bevrijd’ en voorspoed gebracht. Repressie en geweld heffen niet alleen hun tol op het leven van de onderdrukte, maar ook op degenen die dit begaan. De slachtoffers van China’s “op leven en dood strijd” in Tibet, zoals uiteengezet in deze handleiding, zijn zowel slachtoffer als dader. Degenen aan wie de werkzaamheden tot behoud van de stabiliteit in Tibet zijn toegewezen, leveren strijd met psychische problemen nu hun meest fundamentele overtuigingen in goed en fout zijn verdraaid, geweld aangedaan en irrelevant zijn gemaakt. Wetenschappelijke studies hebben erop gewezen dat deze psychische klachten zich niet alleen beperken tot ambtenaren, die voor eerst actief zijn, maar ook de veteranen. In deze handleiding spreekt China met name over een aantal officieren, die psychologisch getraumatiseerd zijn door hun ervaringen bij de uitvoering van het repressieve beleid dat door de Chinese centrale regering in Peking is gesanctioneerd en ondersteund.

De handleiding biedt een leidraad voor het behoud van de psychische gezondheid van PAPF krachten in de Tibetaanse gebieden. Tegelijkertijd geeft het instructies voor dezelfde PAPF krachten om de stabiliteit effectief te behouden, door juist gebruik te maken van tactieken die de psychische problemen veroorzaken, zoals het politiegeweld tegen demonstranten. Sommige PAPF officieren zijn niet in staat om om te gaan met gewijzigde omstandigheden in Tibet. Ze vertrekken of worden getroffen door psychische aandoeningen. De handleiding van 25 pagina’s biedt adviezen over de moeilijkheden en twijfels die gewapende politieagenten in Tibet met zich mee dragen.

Punt 11 in de handleiding gaat over de psychiatrische problematiek van sommige PAPF officieren, die het onmogelijk vinden in hun gedachten de beelden van de gewapende repressie te blokkeren. De handleiding vermeld het “3/16” incident in Ngaba toen Phuntsok, een Tibetaanse monnik, de tweede Tibetaan werd die zichzelf in brand stak, en het “3/18 incident van slaan, verbrijzelen, brandstichtingen en plunderingen” in de provincies Serta (Ch: Seda) en Kardze (Ch: Ganzi). In beide gevallen maakten PAPF eenheden flagrant misbruik van hun bevoegdheden en vuurden zonder onderscheid in grote menigten van vreedzame demonstranten in Tibet. Het niveau van repressie in deze gebieden is sindsdien alleen maar toegenomen, nu de Tibetaanse gebieden in de provincie Sichuan onder streng toezicht blijven en ontoegankelijk voor buitenstaanders. Niet verrassend vermeldt de handleiding dat PAPF officieren, die hadden deelgenomen aan de “3/16” en “3/18” incidenten, alsmede aan gewelddadige intimidatie acties, last kunnen hebben van nachtmerries of slapeloosheid, als ze worden herinnerd aan hun betrokkenheid bij dergelijke incidenten. De kleine goedmaker van de aanhoudende tragedie in Tibet in dit verband is dat bij een aantal gewapende Chinese functionarissen het geweten wordt geprikkeld en moreel verontwaardigd is over de onmenselijke gevolgen van hun acties.

Over de psychologische depressie die sommige gewapende agenten ondervinden, wanneer zij geconfronteerd worden met opstandige Tibetaanse demonstranten, stelt punt 16:

“Sommige kameraden verliezen hun kalmte als ze herrieschoppers zien die hen uitdagen met Tibetaanse zwaarden en stenen en raken verward en ontmoedigd, terwijl sommige, wanneer ze [protesterende] donker rood-geklede monniken zien, zich ongemakkelijk voelen en verward. [Sommige kameraden zijn] zelfs bang om te reageren wanneer zij worden geconfronteerd met dergelijke situaties. Dergelijke reacties verminderen de kracht en vastbeslotenheid van onze strijdkrachten ‘[de onruststokers] te straffen’. Deze situatie wordt zeer serieus genomen door de strijdkrachten en de inspanningen worden verricht om het werk succesvol af te ronden.”

Hierbij is het belangrijk te onthouden dat de Chinese regering sinds 2008 het onheil van binnenlands Chinese nationalisme heeft ontketend om haar gewelddadige bewind Tibet te rechtvaardigen en op deze manier de de etnische vijandigheid tussen Tibetanen en Chinezen heeft vergroot. Officiële Chinese media hebben Tibetanen bestempeld als ondankbaar, onbeschaafd en ‘wilde mensen’. Punt 16 is een voorbeeld van de Chinese pogingen om vijandigheid in te prenten in de PAPF, zodat ze niet zullen aarzelen om Tibetaanse demonstranten aan te vallen. Dit staat in schril contrast met de Chinese lofzang over etnische eenheid.

In plaats van te spreken over etnische eenheid, versterkt de handleiding in de ogen van de Chinezen de mythe van wilde, angstige Tibetaanse barbaren door te zeggen:

“Hoe [fysiek] sterk of intimiderend de Tibetaanse separatisten ook kunnen lijken, wij [de krijgsmacht] voeren de belangen van de massa uit. Onder de leiding en steun van de Chinese Communistische Partij, de Centrale Militaire Commissie en voorzitter Hu Jintao, alsmede door de steun van de massa’s, kunnen we op lange termijn strijd voeren voor het behoud van stabiliteit in Tibet.”

Het moet worden opgemerkt dat de verhoogde opbouw van veiligheidstroepen en repressieve maatregelen in Tibet worden uitgevoerd met de actieve steun van de centrale overheid overheid, onder wie de Chinese president Xi Jinping.

De handleiding beschrijft de conflicten waarmee sommige PAPF officieren zich geconfronteerd zien over de keuze van hun loopbaan na de ervaring van de ”gevaarlijke en complexe” werkzaamheden van het behoud van stabiliteit in Tibet. Het stelt:

“De plicht van het behouden van stabiliteit in Tibet is lastig, doorspekt met gevaren, vol conflicten, [een dagelijkse strijd] op leven en dood in de hagelbui van zwaarden en geweren.”

In het gedeelte over de kwestie van emotionele storingen en andere psychische klachten, waaronder een aantal Chinese officieren die voor het eerst  in Tibet actief zijn, lijden, zegt de handleiding:

“Vele gewapende agenten en soldaten, die voor de eerste keer in Tibet zijn gestationeerd om te werken bij het behoud van stabiliteit worden geplaagd door psychische problemen, zoals moeite met het beheersen van het humeur en angst tot op het punt van het verliezen zelf vertrouwen. Vooral tijdens gespannen confrontaties en onverwachte incidenten, raakt een handvol officieren verstijfd van angst en paranoia, en is niet in staat om op tijdige wijze te reageren.”

Verder voegt de handleiding toe:

“Door een duidelijke erkenning van de politieke strategie [en context] van de werkzaamheden tot behoud van stabiliteit in de Tibetaanse gebieden, moeten we zorgen voor de overwinning van de Chinese overheid en de Chinese staat door het opvolgen van de ‘drie principes’, de ‘drie principes van voorzichtigheid’, en de ‘zes mentale vereisten tijdens PAPF acties’.”

Echter, deze wervende oproep kan niet de gevolgen van China’s Tibet-beleid verbergen, die niet alleen Tibetanen heeft beschadigd, maar ook een morele crisis heeft veroorzaakt onder de mensen waarop China vertrouwt om haar onmenselijke strategie uit te voeren.

Opmerkingen:

1. Van Jean-Paul Sartre’s voorwoord in De verworpenen der aarde van Franz Fanon

2. De People’s Armed Police Force, China Daily (Amerikaanse editie), 2009

Uit het Chinese Witboek
.

3. Voor een gescande kopie van de handleiding in de Chinese taal, neem contact op met [email protected]

Lees hier het originele artikel op de website van het Tibetan Center for Human Rights and Democracy met afbeeldingen.

Share this

Het laatste nieuws

15 May 2019

Voor de Nederlandse regering bestaat Tibet niet meer. China Notitie rept met geen woord over Tibet.

Lees meer
4 May 2019

Tibet Actie Team in actie voor Tashi Wangchuk op Bevrijdingsfestival

Lees meer